De natuur is sinds de prehistorie prominent aanwezig in de kunsten, vaak met nadruk op de schoonheid. De associatie van natuur met schoonheid is bij veel mensen erg sterk. De esthetica bestudeert onder andere de precieze aard van de natuurlijke schoonheid. Een klassiek idee van mooie kunst heeft te maken met imitatie van de natuur. Perfectie wordt belichaamd door symmetrie, gelijke verdeling en andere perfecte wiskundige vormen en ideeën, die in de natuur teruggevonden kunnen worden.

Veel wetenschappers, die de natuur op specifieke en georganiseerde wijzen bestuderen, zijn er van overtuigd dat de natuur schoonheid bezit. De Franse wiskundige Henri Poincaré noemde het de diepere schoonheid van de harmonieuze ordening van de delen, die een pure intelligentie kan begrijpen.